။ ။ ငါနဲ ့စကားစျမည္ေတာင္ မေျပာလိုတဲ့ အျပံဳးေတြကိုမွ
မက္မက္ေမာေမာ ဖက္တြယ္မိေတာ့လဲခက္တယ္…
စကၠန္ ့လက္တံေတြက ငါ့ရာဇ၀င္ကို ပိုင္းျဖတ္…
လြင့္ေျမာဆဲ စိတ္၀ိဥာဥ္….တခု နွွင့္အတူ….
ရင္ခုန္သံေတြ အပိုင္းပိုင္း အစစ ပ်က္ေၾကြ…
အေရာင္လြင့္ေနတဲ့ မိုးတိမ္….
ငိုေၾကြးေနတဲ့ ငွက္တအုပ္…
ေသာကလမ္းမေပၚ ျဖတ္သန္းသြားၾက…
အလိုမတူပါပဲ… ေ၀့၀ဲတက္လာၾကတဲ့ မ်က္ရည္စက္မ်ားၾကား…
သကာေရာင္ အျပံဳးတ၀က္ကို ရင့္သီးစြာ ဖန္တီးျဖစ္တယ္….
ငါမငိုပါဘူး….(က်ရႈံးျခင္းဟာ..ရင္ခြင္ေနရာတိုင္းမွာ အဆက္မျပတ္ လြင့္၀ဲ သက္ဆင္းေနဆဲ….)
အသိစိတ္က မသိစိတ္ကို ပက္ပက္စက္စက္ က်ိန္ဆဲ ခ်ိန္…မယ္...
စိတၱဇ ေရာင္ ေတးသြားေတြကလဲ…. မခ်ိဳျမိန္လွဖူး ရယ္…..
တကယ္ေတာ့…….
တကယ္တမ္းမွာေတာ့……………..
………………………………………………………………..
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ……
ကူကယ္ရာမဲ့ေသာ….ေျမနိမ့္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းတခုသာ….
ျဖစ္သင့္…..
ျဖစ္ထိုက္…..
ျဖစ္ခဲ့ ရပါတယ္……..။ ။
က႑ - ကဗ်ာ
အိပ္မက္စိတ္ကူး မရွိရင္သာ ကံမေကာင္းျခင္း ျဖစ္ပါမယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာညခ်မ္း ျဖစ္ပါေစ။