“ သစၥာ…ရုပ္ၾကြင္း”

တကယ္ဆို ငါက အျမဲတမ္း လင္းခ်င္းေစခ်င္ခဲ့တာပါ…




အိပ္မေပ်ာ္တဲ့လူ တေယာက္က

ညေတြကိုေၾကာက္တာ အျပစ္လား….



ေနာက္ဆံုးေတာ့….

…………………………….

………………………………….

အဲဒီ့…အရာ၀တၳဳေတြကို ခပ္မွိန္မွိန္ေငးရင္း…

ငါ့ကိုယ္ငါ အေမွာင္ထုေတြထဲ ေဖ်ာ္ခ်လိုက္တယ္….



မင္း…..

ကိုယ့္ကိုကိုယ္အေလာင္ျမိဳက္ခံျပီး…

ငါ့အတြက္ လင္းေနတာ…

ျမင္ရက္စရာမရွိ…လို ့…..။ ။

"... လိပ္ျပာ.."



ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့ အေတြး...

မေတြးတတ္တဲ့သူေတြက...

ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမရွိဘူးမေျပာၾကစမ္းပါနဲ ့….

ၾကားရတာနား မသက္သာလြန္းလို ့…..  

အတၱ ေတြကို.

မင္းတို ့ႏႈတ္ဖ်ားေတြနဲ ့ ဖံုးေနသမွၽ ကာလပတ္လံုး...
 
မင္း တို ့ကိုယ္တိုင္မျငိမ္းခ်မ္းနူိင္မွာ..ေသခ်ာတယ္....

ငါေျပာတဲ့စကားခ်ိဳခ်င္မွခ်ိဳမယ္.....  

ငါ့ရပ္တည္မႈအတြက္ေတာ့ခိုင္မာေနေလရဲ  ့…

.အမွန္တရား ကို လက္ခံတတ္ဖို ့…

ကိုယ့္စိတ္ကိုသာ...

မလိမ္တတ္ေအာင္ေလ့က်င့္ၾကည့္ စမ္းပါ...

မင္း မနက္ျဖန္ ေတြက 

မင္းလိပ္ျပာကို လံုလာေစ လိမ့္မယ္.....။  ။

ေနရာေဟာင္းေလးမွာ…..


ေနရာေဟာင္းမွာ….

အနာဂတ္သစ္ေတြ မရွိနိုင္ေတာ့ေပမယ့္….

လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ ရယ္သံေလးေတြ…

ျပန္ခံစားနိုင္မယ္…



ေနရာေဟာင္းမွာ….

ေျခလွမ္းသစ္ေတြ မရွိနိုင္ေတာ့ေပမယ့္…

တက္ၾကြလန္းဆန္းခဲ့တဲ့..ေျခသံေလးေတြ…

ျပန္ၾကားေယာင္နိုင္မယ္….



ေနရာေဟာင္းမွာ…

အိပ္မက္သစ္ေတြ ထပ္မရနိုင္ေတာ့ေပမယ့္…

ႏူးညံ့ျဖဴစင္တဲ့ အျပံဳးေလးေတြ…

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းစြာ…

ျပန္ျမင္ေယာင္ေစမယ္….



ေနရာေဟာင္းတုန္းက …

ေနရာသစ္က အေကာင္းဆံုးဆိုတာေတြေမ်ွာ္မွန္း..

ဘယ္အရာက အစစ္နဲ ့အတုမွန္းလဲ မကြဲျပားခဲ့ၾကျပန္ဘူး...



အခုေတာ့ ေနရာသစ္မွာ…

အေကာင္းဆံုး (ထင္ခဲ့တဲ့) အရာေတြ ကို ေတြ ့ခဲ့..

ျပည့္စံုျခင္းလို ့(ထင္ခဲ့တဲ့) အရာတခ်ိဳ ့ကိုရခဲ့...


ျပီးေတာ့...

လူသားမဆန္တဲ့ ရင္ခုန္သံတခ်ိဳ ့လဲရွိေနခဲ့...


ဒါေပမယ့္ ...

တခုတ္တယ အလြမ္းေတြနဲ ့...


တယုတယေခါက္သိမ္းထားခဲ့ရတဲ ့


အိပ္မက္ေဟာင္းေလးကေတာ့...


အဲ့ဒီ ေနရာေဟာင္းေလးထဲမွာ...


လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ….


ပ်ံသန္းဖို ့အားယူေနေလရဲ ့....။ ။



( ေႏြးေထြးေသာ အမိေျမနွင့္...ဂ်ီတီစီေက်ာင္းေတာ္သို ့အမွတ္တရ...)

;;