♥ ♥ ♥ အတၱပံုရိပ္ ♥ ♥ ♥

။ ။ ဒီေန ့မနက္အေစာၾကီးထဲက က်မ ႏူိးေနခဲ့တယ္… ဒီေန ့၉တန္းက်ဴရွင္စတက္ရမယ့္ေန ့ေလ…
က်မ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက တခါမွက်ဴရွင္ဆိုတာ မတက္ခဲ့ဖူးဘူး…ခ်စ္တဲ့ေမေမ က မလိုအပ္ဘူး
ငါ့သမီးကစာေတာ္ျပီးသားတဲ့ေလ… မေန ့ကေတာ့ ေဖေဖ့ရဲ ့တခ်က္လႊတ္အမိန္ ့အရ ဒီနွစ္ကိုးတန္းမွာ
က်ဴရွင္စယူရမယ္တဲ့ … ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ အတြက္ပါအေျခခံ ပိုင္နိုင္ေအာင္လို့တဲ့…
တက္ရမယ့္ေနရာက က်မတို ့နွစ္လမ္း ၊ သံုးလမ္းေက်ာ္က ေမေမ့ မိတ္ေဆြ ဆရာမအိမ္မွာပဲတဲ့…။ ။

။ ။ေျပာရဦးမယ္… က်မ က မရမ္းျခံ မိန္းခေလးေက်ာင္းမွာတက္ရတာေလ… အျပင္က်ဴရွင္လဲ တခါမွ မယူဖူးေတာ့
ရြယ္တူေယာက်ၤားေလး သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ မရွိသေလာက္ကိုရွားတယ္…
အခုက် ေမေမ ကမွာတယ္ …အဲ့ဒီက်ဴရွင္မွာ ဆရာမတူအပါအ၀င္ ေယာက်ၤားေလးေတြမ်ားတယ္တဲ့
မိန္းကေလးဆိုလို ့အေပၚထပ္မွာေနတဲ့က်မ သူငယ္ခ်င္းၾကီးၾကီးရယ္ … ေနာက္ထပ္ဆရာမ သမီးတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္ရယ္ နွစ္ေယာက္ပဲပါမွာတဲ့… အဲ့ဒါ သမီးကအရြယ္ေရာက္စ ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းတာေတာ့ေပါင္း… သတိထားေပါင္းတဲ့ေလ…
ခဏေနေတာ့ ၾကီးၾကီးနဲ ့သူ ့ေမေမက လာေခၚတယ္.. က်ဴရွင္သြားဖို ့ေလ…

။ ။ဆရာမဆီေရာက္ေတာ့ ေျမညီထပ္မွာေနတဲ့ဆရာမအိမ္မွာပဲ ေမေမတို ့က ေျပာဆိုအပ္နွံျပီးျပန္သြားၾကတယ္…
ျပီးေတာ့ဆရာမ က “စာသင္ခန္းကသံုးလႊာမွာ လမ္းထဲက ေက်ာင္းသား တေယာက္ပဲေရာက္ေသးတယ္… သမီးတို ့တက္သြားၾကေနာ္”တဲ့..
အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးတန္းမွာ ေကာင္ေလးတေယာက္ထိုင္ေနတာေတြ ့တယ္… က်မ တို ့နွစ္ေယာက္ကလဲ အျပတ္စပ္စုမယ္ ျပင္ထားတာေလ.. က်ဴရွင္စေနတာက တပတ္ေလာက္ရွိျပီ..ကိုယ္ေတြက အခုမွ ေရာက္တာကိုး…စာေနာက္က်ရင္ မျဖစ္ဘူးေပါ့…
သူကတဖက္လွည့္ထားတယ္…တေယာက္တည္း ဘာေတြ အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္ မသိပါဘူး…ေရသန္ ့ဘူးအလြတ္တခုနဲ ့… စာအုပ္ငွားဖို ့ၾကီးၾကီးနဲ ့နင္သြား သူသြား ေမးေငါ့ေနၾကရင္းနဲ ့ ေနာက္ဆံုး စိတ္မရွည္တတ္တဲ့ က်မ ကပဲ ထသြားလိုက္ပါေတာ့တယ္…

“ ဟဲ့…. ဟိုေလ… ငါနင့္ဆီက စာအုပ္ငွားခ်င္လို ့…နင္ က က်ဴရွင္စကတည္းက တက္ေနတာ မဟုတ္လားဟင္”
အသံၾကားမွပဲ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက လွည့္ၾကည့္ေတာ့တယ္
“ ေဟ…ေအး ဟုတ္တယ္..ဒါေပမယ့္ နင္ၾကည့္ပါဦး.. ငါ့မွာဒီစာအုပ္တအုပ္ပဲ ပါတာ…ငါ့အိမ္က ဒီေရွ့တင္ ေနာက္မွငါျပန္ယူေပးမယ္ရလား “
“ ေၾသာ္…ေအး….”
သူေျပာမွ က်မလဲသူ ့ကိုေသခ်ာၾကည့္မိတယ္ ဟုတ္တာပဲ သူ ့မွာလြယ္အိတ္မွ မပါတာ… အင္း …အိမ္ေနရင္းေဘာင္းဘီကြာတားနဲ ့၀တ္လာတဲ့ ရွပ္အက်ီ ၤကလဲ… အဲ…
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
က်မေအာ္သံေၾကာင့္ၾကီးၾကီး က ေဘးကိုေျပးလာတယ္…

“ ဟဲ့ ေႏြး ဘာျဖစ္တာလဲ “

က်မ ျပန္မေျဖနိုင္ဘူး…သူ ့လည္ပင္းကိုပဲ လက္ညိဳးၾကီးထိုးျပီး ေအာ္ေနမိတယ္…
ေအာင္မေလး ဘာထင္လဲ…တေလာက လံုးမွာ က်မ အသဲယားဆံုး ၊အေၾကာက္ဆံုးသတၱ၀ါ…
သူ ့လည္ပင္းမွာ ေျမြစိမ္းစိမ္းၾကီးက ပတ္လို ့…

“ နင္ နင္..အဲ့ေျမြၾကီး နဲ ့ဘာလုပ္ေနတာလဲ….ေအာင္မေလး ေၾကာက္စရာၾကီး…အသည္းယားလိုက္တာ… ‘
“ ေျမြၾကီး မဟုတ္ပါဘူးဟာ… ေျမြေသးေသးေလးပါ နင္တို ့ကလဲ ဒါေျမြသူေတာ္လို ့ေခၚတယ္..ငါလိုခ်င္လြန္းလို ့အေမ့ကို
မနည္းပူစာ ထားရတာ “
ေျပာေျပာဆိုဆို သူက သူ ့ေျမြၾကီး အဲေလ..အဲ့ဒီေျမြကေလးကို ေရသန္ ့ဘူးလြတ္ထဲ ထည့္ေနျပန္ပါတယ္…
က်မတို ့အတြက္ေတာ့ေတာ္ေတာ့ကို အသည္းယားစရာ ျမင္ကြင္းပါပဲ…ေျမြက ေရသန္ ့ဘူးထဲကေန ေခါင္းထုတ္ထားျပီးလ်ွာေလးတစ္လစ္တစ္လစ္နဲ ့

“ နင္ ကဘာလို ့အဲ့ဒါၾကီးကို က်ဴရွင္ယူလာတာလဲ… ဟင္ ဒါၾကီးဒီမွာတခ်ိန္လံုးရွိေနမွာဆို ငါတို ့က်ဴရွင္မတက္ေတာ့ဘူး…ေၾကာက္တယ္ “

“ ဟာ…နင္တို ့မိန္းခေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ျပႆနာရွာတာပဲ ငါ့သားေလး ကႏြားနဳိ ့ပဲေသာက္တာ..
ငါက ဒီေန ့မတိုက္ရေသးလို ့ဒီယူလာျပးီတိုက္တာ…. အခုအိမ္မွာျပန္သြားထားမွာဟ နင္တို ့ကလဲ “

ေျပာရင္းနဲ ့သူကထထြက္သြားပါတယ္…

“ ဟဲ့ စာအုပ္ေတြ ယူခဲ့ဦးေနာ္..” ၾကီးၾကီးကလွမ္းေအာ္ပါတယ္…ျပီးေတာ့က်မကို
“ ဟဲ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ့ေနာ္ … ရုပ္ကေတာ့ ေမေခ်ာက္ဖံုကားထဲက ေကာက်င့္နဲ ့ခပ္ဆင္ဆင္ ဟီဟိ
သူ ့ကို “Snake” လို ့နာမည္ေပးထားမယ္ ဟုတ္ျပီလား “
“ ေအး ငါကေတာ့ ခုထိ ရင္ေတြတုန္ေနတုန္းဟာ… “

။ ။က်မ ရဲ ့ ပထမဆံုးခင္မင္ခြင့္ ရတဲ့ ေယာက်ၤားေလး သူငယ္ခ်င္းက အဲ့ဒီလိုပါ…သူ ့နာမည္က “ သူရ” တဲ့
သူက အေၾကာက္အလန္ ့မရွိဘူး…အဆန္းတၾကယ္ေတြလဲ အရမ္းလုပ္တတ္တယ္…
ခင္ဖို ့ေတာ့ အရမ္းေကာင္းပါတယ္…က်မတို ့ကို အလိုလိုက္တယ္…သူ ့မွာလဲ ညီမေလးတေယာက္ရွိတယ္ေလ…
ျပီးေတာ့ သူက သူ ့အေမ မုဆိုးမကို အရမ္းသိတတ္လိမၼာတဲ့သားေလးတဲ့… အိမ္မွာဆို ထမင္းဟင္း ခ်က္တာကအစ
သူ ့ေမေမ လံုျခည္ေတြ ေလ်ွာ္တာက အစ သူက အကုန္၀ိုင္းကူလုပ္ေပးတာတဲ့ေလ…. ဆရာမ ေျပာျပတာ…
က်မ ေတာင္ သူ ့အေၾကာင္းၾကားလို ့အားက်ျပီး ေမေမ့ လံုျခည္ေတြယူေလ်ွာ္ေသးတယ္… ဟြန္ ့ မ်က္နွာမရ ေျခေထာက္ရလိုက္တာေလ
ေမေမ က ေနာက္ေန ့ရံုးသြားခါနီး၀တ္မလို ့ရွာေတာ့ သူမီးပူတိုက္ထားတဲ့ လံုျခည္ကို ယူေဆာ့လို ့ဆိုျပီး ဆူခံလိုက္ရတာ…
ၾကီးၾကီးကလဲ သူ ့အေမလံုျခည္ေတြ ဆပ္ျပာမႈန္ ့ မေျပာင္လို ့ဆူခံထိတယ္တဲ့… း-)

။ ။ဒီလိုနဲ ့က်မ တို ့ခင္မင္မႈေတြက ပိုခိုင္ျမဲ လာခဲ့ၾကပါတယ္….က်မ က အတန္းခ်ိန္နည္းနည္းအားလို ့စာက်က္ေနတာနဲ ့
သူတို ့ေတြ က်မေဘးနား ၀ိုင္းလာေတာ့တာပါပဲ… က်မ ကိုခါးတို ့ျပီးလာစ ၾကတာပါ…က်မ က ဟိုးငယ္ငယ္ေလးထဲ က
ခါးတို ့ရင္ ၊ ဒါမွ မဟုတ္လန္ ့ရင္ “ကုတ္ကုတ္”လို ့ေယာင္တတ္တာပါ…
”သူရ က ေႏြးေႏြးကိုခါးတို ့ေပးတဲ့လူကို အေၾကာ္၀ယ္ေက်ြးမယ္ တဲ့ေဟ့ “ဆိုျပီး အားလံုးက်မ ေဘးနား၀ိုင္းလာရင္ က်မ က ေအာက္ထပ္ေျပးဆင္းသြားရျပီး တီခ်ယ့္ကို ေျပးဖက္ထားရပါတယ္…သူငယ္ခ်င္းေတြက က်မတိုု ့နွစ္ေယာက္ကို တြဲစရင္ က်မကအရမ္းစိတ္ဆိုးပါတယ္… သူတို ့ဒီလိုစေနတာ ေမေမသာသိရင္ ဆူခံရမွာ လဲေၾကာက္ပါတယ္….

။ ။ဒီလိုနဲ ့က်မ တို ့ကိုးတန္းေျဖခါနီး အခ်ိန္မွာပဲ…ျငိမ္းခ်မ္း ဆိုတဲ့သူ ့သူငယ္ခ်င္းက က်မ ကို စာလာေပးပါတယ္…
ျပီးေတာ့ သူရေပးခိုင္းတာ လို ့လဲ ေျပာပါတယ္.. က်မ စိတ္ေတြဆိုးလိုက္တာေလ..စာကိုလဲ က်မ မယူပါဘူး…
ဖတ္လဲ မဖတ္ပါဘူး… ငါ့ သူ ့ကို မယံုဘူး..ၾကိဳက္လဲ မၾကိဳက္ဘူးလို ့ေျပာလိုက္လို ့ပဲ က်မ ေအာ္ေျပာျပီး ထြက္ခဲ့ပါတယ္…
သူရလဲ နွစ္ရက္ေလာက္ က်ဴရွင္မတက္ပါဘူး… က်မသိပါတယ္… က်မတို ့ခ်င္းျဖဴစင္မႈ ကို သူ ့သူငယ္ခ်င္း ေယာက်ၤာေလးေတြ ရဲ ့
အစအေနာက္ၾကားမွာ သူနားေယာင္ရင္း ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တာ… တကယ္ဆို က်မ သူ ့ကို အရမ္းခင္ပါတယ္…သူက က်မရဲ ့
ပထမဆံုး ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ ေယာက်ၤားေလး သူငယ္ခ်င္းေလးပဲေလ….

။ ။ေနာက္နွစ္ရက္ ေလာက္ေနေတာ့ သူက်ဴရွင္ကိုျပန္လာပါတယ္… သူ ့မ်က္လံုးေတြဟာ တခုခုဖံုးလႊမ္းေနတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ ့ပါ…
က်မ သိပါတယ္…သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ ့လူၾကီးေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္ လႈံ ့ေဆာ္မႈစကားေတြ ၾကားမွာ သူနားေယာင္ရင္း
က်မ ျငင္းတာကို သူရွက္ေနခဲ့တယ္…. သူက်မတို ့အတန္း နားကပ္လာရင္းလာေျပာပါတယ္… နင္ယံုၾကည္ေအာင္ ငါဘယ္လို သက္ေသျပရမလဲတဲ့
အဲ့မွာတင္ က်မ ေျပာစကားေတြေၾကာင့္ေရာ ၊ သူ ့ကို နည္းနည္း အျမင္ကပ္စျပဳေနတဲ့ ၾကီးၾကီးက ရြဲ ့ျပီးေျပာပါတယ္…
“ေအး ေႏြးေႏြးက ညက ငါ့ကို၀ရံတာမွာေျပာတယ္… နင့္ကို သူပါးရိုက္ရင္ ရိုက္ရ ၊ မဟုတ္ရင္ ေထာက္ခၽြန္နဲ ့နင့္လက္ကို ထိုးရမွ ေက်နပ္မယ္တဲ့ “
က်မ ၾကီးၾကီး ကို လက္ကာျပပါတယ္..ဒါေပမယ့္ မမွီလိုက္ပါဘူး… သူရ က က်မကို
“ ေႏြး နင္တကယ္ေျပာတာလား… လာေလ…ရိုက္ေလဟာ ငါ့ပါးကို … “
“ ဟာ ေတာ္ပါ… နင္ဘာမွလာေျပာမေနနဲ ့”
က်မ စကားအဆံုး သူရက
“ ေအး နင္မရိုက္ရင္ င့ါ ကိုယ္ငါ နင္ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ ငါေသြးထြက္ရင္ နင္ေက်နပ္မယ္ မဟုတ္လား “
ေျပာရင္းနဲ ့က်မ ကြန္ပါဘူးထဲက ေထာက္ခၽြန္နဲ ့ သူ ့လက္ကိုသူထိုးခ်လိုက္ပါတယ္…ေသြးေတြ ပန္းခနဲ ထြက္လာတာျမင္မွ
သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ ့ကို အတင္းဆြဲေခၚသြားပါေတာ့တယ္.. က်မတို ့မိန္းခေလးေတြလဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ ့ ေခါင္းငံု ့ျပီး
ငိုေနၾကမိတယ္…

။ ။ဒီအျဖစ္အပ်က္ျပီးေတာ့ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ က်မတို ့စာေမးပြဲ ေျဖျပီးသြားပါတယ္…
က်မ နဲ ့သူရလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးစိမ္းသြားတယ္…
ဆယ္တန္းမွာ က်မ သခ်ၤာတစ္ဘာသာပဲ အဲ့ဒီ့က်ဴရွင္မွာ တက္ပါေတာ့တယ္… က်န္တာေတြ ေရႊဂုံတိုင္က ၀ိုင္းမွာ ေျပာင္းတက္ျဖစ္တယ္
သူနဲ ့လဲ အဲ့ဒီ လမ္းထဲ ေရာက္မွပဲ တခါတေလ ေတြ ့ေတာ့တယ္.. ၾကီးၾကီးတို ့ကေတာ့ အဲ့က်ဴရွင္မွာပဲ ဆက္တက္ေနၾကတာပါ…
ဆယ္တန္းေျဖခါနီး က်မ က က်မေအာ္တို စာအုပ္ေလးကို သူငယ္ခ်င္းေတြ အမွတ္တရေရးဖို ့သူတို ့က်ဴရွင္မွာထားခဲ့ပါတယ္…
အဲ့စာအုပ္ထဲမွာ သူက က်မ ကို ေရးေပးထားခဲ့တယ္…
“ ေႏြး
နင္ငါ့ကို သူငယ္ခ်င္းလို ့သေဘာထားရင္းဒီစာအုပ္ေလးထဲမွာေရးခိုင္းတာ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…
ငါနင့္ကို ခင္မင္ေနလ်ွက္ပဲ … ငါနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့မိတယ္..
ဒါေပမယ့္ နင္က ငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ စာထဲမွာစိတ္ကိုနွစ္ထားရင္း
ေျပေပ်ာက္သြားသလိုခံစားရတယ္…
အခုေတာ့ ငါနင့္ကို အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတေယာက္လို ့
သေဘာထားရင္း …..
ခင္တဲ့
သူရ “ တဲ့
က်မ သူေရးေပးတဲ့စာေလးကို ဖတ္ရင္းျပံဳးမိတယ္..
ေက်လဲ ေက်နပ္မိတယ္…
က်ဴရွင္ ကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့အင္းယားကန္ေဘာင္မွာစုရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေလးကိုလဲ စာမ်က္နွာတဖက္မွာ
သူက ကပ္ေပးလိုက္တယ္…

။ ။ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးၾကေတာ့ က်မက GTC တက္ျဖစ္ခဲ့ျပီး သူကေတာ့ ဗိုလ္သင္တန္းပါသြားခဲ့တယ္…
သူက အရင္တည္းကေျပာပါတယ္… သူ ့ေမေမက မုဆိုးမ မို့အားငယ္တတ္တယ္တဲ့… သူက စစ္ဗိုလ္ၾကီး လုပ္ျပီး သူ ့ေမေမကို
ဂုဏ္ယူေစခ်င္တယ္တဲ့ေလ…
သူက စာၾကိဳးစားပါတယ္.. သူျပင္ဦးလြင္ ကေန…ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္… က်မကလဲ မအူပင္မွာတက္ေနတာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္
ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ ရန္ကုန္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ဆံုျဖစ္ၾကတယ္..စုျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ျဖစ္ၾကတယ္… အဲ့ဒီ့ဓါတ္ပံုေလးကို သူက သူျပင္ဦးလြင္မွာေက်ာင္းတက္တဲ့ သံုးနွစ္လံုးလံုး သူ ့ပိုက္ဆံအိတ္ေလးထဲ ထည့္ထားခဲ့တယ္လို ့ ေျပာပါတယ္…

။ ။အခုေတာ့ သူက ရွရွားမွာ မာစတာတန္းဆက္တက္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီး… သူရွရွားသြားခါနီး… က်မ ဒီကို မထြက္လာခင္ေတြ ့တုန္းက
ေျပာပါတယ္..သူစာၾကိဳးစားေတာ့ သူ ့ေမေမ ကေပ်ာ္တယ္တဲ့… အခုသူ ့ေမေမကုိလဲ သူျပန္ေထာက္ပံ့နိုင္ေနျပီတဲ့….
သူေက်ာင္းတက္ျပီးျပန္လာတဲ့အခါ ျပင္ဦးလြင္စစ္သင္တန္းေက်ာင္းမွာ စာသင္တဲ့ အလုပ္ကိုပဲ ျပန္လုပ္ခ်င္ျပီး..သူ ့ေမေမ ကို
အနီးကပ္ျပဳစုခ်င္ပါတယ္…တဲ့ေလ… က်မ ကိုလဲ က်မ ေဖေဖနဲ ့ေမေမ ဆံုးသြားတဲ့ အေၾကာင္းကိုသူၾကားေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း
ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ကေလး မဟုတ္ေတာ့လို ့ဘ၀ ကို သတၱိရွိရွိ ရင္ဆုိင္ဖို ့အေၾကာင္းမွာျပီး…ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္…
သူငယ္ခ်င္းဆို တာအျဖဴစင္စစ္ အခ်စ္ေတြပါ…. က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြကို က်မ အရမ္းခ်စ္တယ္…
က်မ ဘယ္ဘ၀ေရာက္ေနေန ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲတာက ဒီအခ်စ္ေတြေပါ့… အခ်ိန္ေတြကို အစားျပန္မရနိုင္သလို …
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြကလည္း အစားျပန္မရနိုင္ပါဘူး…ေနာ္….။ ။

<။ ။ စာမေရးတာၾကာေတာ့ စာဘယ္လို ေရးရမလဲေတာင္ မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ပါပဲ… ဒီစာေလးေရးျဖစ္ေအာင္ တဂ္ တဲ့
ခ်စ္ေသာ မမ၀ါ ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္… အာဘြား… း-)
မမ ေက်နပ္ပါေစေနာ္… ။ ။>