ေဆာင္းရာသီ မရွိတဲ့ အရပ္ မွာရွင္သန္ရင္း
ႏွင္းခဲေနတဲ့ ေအးစက္စက္ မ်က္၀န္းတစံုကို လြမ္းတယ္…
ဒီဇင္ဘာ ရယ္…
ငါလဲ ခ်မ္းတတ္ခဲ့ပါတယ္…
သူ ့မ်က္၀န္းေတြ ေႏြးေထြးလာေစဖို ့
အလင္းဓါတ္ တခ်ိဳ ့ ငါ့ရင္ခြင္ဆီက လႊင့္ထုတ္ဖူးတယ္
ဒီဇင္ဘာ ရယ္…
ငါလဲ ေႏြးေထြး ေစတတ္ဖူးပါရဲ ့…
ခမ္းနားတဲ့ မာက်ဳရီ မီးေရာင္စံုၾကား
လူစည္ကားလွတဲ့ ဒီလမ္းမၾကီးေပၚက
ငါ့ႏွလံုးသားဟာ
၀ိုးတ၀ါး ျမဴႏွင္းေတြၾကားက
ေအးစက္စက္ မႈန္ကုတ္ကုတ္
ငါ့ရဲ ့ အရုပ္ကေလးတရုပ္ကိုပဲ လြမ္းလို ့….
အခုေတာ့
ေအးျမလတ္ဆတ္တဲ့ ေတာင္ေပၚေလ အစား
ေျခာက္ကပ္ကပ္ ဘ၀ အေမာေတြပဲ က်မအနားမွာရွိတယ္
ဒီဇင္ဘာ ရယ္……
…………………………..။ ။
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
