....အရင္လို…












အိပ္မက္ထဲမွာ…. မင္း အျပံဳးေတြ ငါျမင္ေနရတုန္းမွာပဲ…
ဘယ္လိုက်ိန္စာေတြ ျခား…တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ေ၀၀ါး သြားခဲ့ရသလဲ……
ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး…………

အား…….. ကို" ငါေၾကာက္တယ္….

ငါ့လက္ကို မလြတ္လိုက္နဲ ့..ဟာ.. အိပ္.အိပ္မက္…ပဲလား….
ဟင့္အင္း…ငါတို ့ေ၀းေနၾက တုန္းပဲ…..
အရင္လို…..အားငယ္စရာေတြ ၾကံဳတိုင္း….မင္းေဘးကို ေျပးလာခ်င္ေန တယ္………

အရင္လို……မပြင့္လင္းတတ္တဲ့..ငါ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ….
ဟန္ေဆာင္ထားခဲ့ရတဲ့ ငါ့မ်က္၀န္းေတြ ….
အားလံုးကို ေျဖေလွ်ာ့ရင္း….မင္း ပခံုးထက္မွာ… ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ငိုေၾကြးပါရေစ…့….

တိုးတိုးေလးပဲ…မင္း အသံ ၾကားလိုက္ရတယ္…

အဲ့ဒီ အခ်ိန္…..
ဘ၀ မွာတခါမွ အိပ္မမက္ဘူးတဲ့…အနာဂတ္ေတြ…ရင္နဲ ့ရင္းျပီး ၀ယ္ ခဲ ့တယ္…
မင္း ကိုေပးဖို ့ေပါ့……

မလိုခ်င္ဘူး…လြယ္လြယ္ ကတိ မေပးနဲ ့…
'ကိ်န္စာ' ေတြ ထပ္မသင့္ခ်င္ေတာ့ဘူး...

ငါလို ခ်င္တာက "အခ်စ္"တခုတည္း…….

"ဘယ္ေတာ့မ်ား မွ နီး းရ မွာလဲ " တဲ ့.. ရင္ထဲ ကစကား လား…. ???
သူရႆ၀ါ…ကဗ်ာ ထဲက.. "အ့ဲဒီတေန ့ေတာ့" ကို မေရာက္ခ်င္ဘူး….

အရင္လို…
ဘာဆို ဘာကို မွ ငါမသိခ်င္ ဘုး……
အရင္လို…အၾကြင္းမဲ ့ ခဲ့တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ိဳးနဲ ့…..
အရင္လိုပဲ… ငါ့အနား အရိပ္ လိုရွိ ေနေစခ်င္ ခဲ ့…….

ကို ရယ္…. အရင္လို ….ငါ့မွာ…ငါ ဆို တဲ့ အသိ.. မရွိေတာ့တာကလြဲ ရင္…..
အရင္လိုပဲ…ငါ့ရင္ထဲ က.. အရာအားလံုးဟာ….

မင္းအတြက္… မပ်က္မေရႊ ့ တည္ရွိေန ခဲ ့တုန္းပါပဲ………..

Labels: For 11/June /2008

1 Comment:

  1. သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...
    အရင္လုိ အရင္လုိအခ်စ္တစ္ခုတည္းရွိေနတာကုိ သက္ဆုိင္သူသိမွာပါ ညီမ။
    ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

Post a Comment