အခ်ိန္အခါ..၏..မ်က္ကြယ္...

ၾကာျပီ...


ကိုယ္ခ်င္းစာ မႈတခုေၾကာင့္

စကားလံုးေတြ ရုပ္လံုးမထြက္ေတာ့တာ...



ၾကာျပီ...

တခါတေလ ပြင့္လင္းၾကည့္ခ်င္တယ္..ရယ္လို ့လည္း...

ဆႏၵ မရွိေတာ့တာ...



ၾကာျပီ...

မခ်င့္မရဲ အျပံဳးနဲ ့..

ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..လို ့..

မေျပာျဖစ္ေတာ့တာ...



ၾကာျပီ...

ငါဘာမွမလိုပါဘူး ေျပာေျပာျပီး..

လိုဘေတြ အေတာမသတ္နိုင္ခဲ့တာ...



ၾကာပါျပီ...

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ ထံုးလိုေမႊ၊ေရလို ေႏွာက္...

ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ ကိုလဲ...

ခပ္ေရးေရး မွ..အာရံုမထားျဖစ္ေတာ့တာ...။ ။

0 Comments:

Post a Comment