တကယ္ဆို ငါက အျမဲတမ္း လင္းခ်င္းေစခ်င္ခဲ့တာပါ…
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့လူ တေယာက္က
ညေတြကိုေၾကာက္တာ အျပစ္လား….
ေနာက္ဆံုးေတာ့….
…………………………….
………………………………….
အဲဒီ့…အရာ၀တၳဳေတြကို ခပ္မွိန္မွိန္ေငးရင္း…
ငါ့ကိုယ္ငါ အေမွာင္ထုေတြထဲ ေဖ်ာ္ခ်လိုက္တယ္….
မင္း…..
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အေလာင္ျမိဳက္ခံျပီး…
ငါ့အတြက္ လင္းေနတာ…
ျမင္ရက္စရာမရွိ…လို ့…..။ ။
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့လူ တေယာက္က
ညေတြကိုေၾကာက္တာ အျပစ္လား….
ေနာက္ဆံုးေတာ့….
…………………………….
………………………………….
အဲဒီ့…အရာ၀တၳဳေတြကို ခပ္မွိန္မွိန္ေငးရင္း…
ငါ့ကိုယ္ငါ အေမွာင္ထုေတြထဲ ေဖ်ာ္ခ်လိုက္တယ္….
မင္း…..
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အေလာင္ျမိဳက္ခံျပီး…
ငါ့အတြက္ လင္းေနတာ…
ျမင္ရက္စရာမရွိ…လို ့…..။ ။
က႑ - ကဗ်ာ
1 Comment:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္