“ သစၥာ…ရုပ္ၾကြင္း”

တကယ္ဆို ငါက အျမဲတမ္း လင္းခ်င္းေစခ်င္ခဲ့တာပါ…




အိပ္မေပ်ာ္တဲ့လူ တေယာက္က

ညေတြကိုေၾကာက္တာ အျပစ္လား….



ေနာက္ဆံုးေတာ့….

…………………………….

………………………………….

အဲဒီ့…အရာ၀တၳဳေတြကို ခပ္မွိန္မွိန္ေငးရင္း…

ငါ့ကိုယ္ငါ အေမွာင္ထုေတြထဲ ေဖ်ာ္ခ်လိုက္တယ္….



မင္း…..

ကိုယ့္ကိုကိုယ္အေလာင္ျမိဳက္ခံျပီး…

ငါ့အတြက္ လင္းေနတာ…

ျမင္ရက္စရာမရွိ…လို ့…..။ ။

1 Comment:

  1. ေန၀သန္ said...
    ကဗ်ာဥာဏ္ကေတာ့ အျမဲလန္ထြက္ေနတာပဲ ေႏြးေရ....


    ခင္မင္တဲ့
    ေန၀သန္

Post a Comment