တခါတေလ ငါဘာကိုမွ မသိခ်င္ဘူး…
မသိျခင္းဟာ အလွပဆံုး အျဖဴေရာင္တခု ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္...
ေမတၱာတရားဆိုတာ တခ်ိန္တခါက …
နင္ၾကားခြင့္ မရလိုက္တဲ့ ေခါင္းေလာင္းသံတခုျဖစ္တယ္…
ဘုရားမွာကပ္လွဴခဲ့တဲ့ ေန ့သင့္နံသင့္္ပန္းေတြ နဲ ့… ေရခ်မ္း ၂၂ခြက္ျဖစ္တယ္…
တယုတယ မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြ အျပန္ခရီးမွာ…
ငါ့ရဲ ့တျမတ္တနိုးေတြဟာ နင့္ရဲ ့အမႈမွတ္မဲ့ေတြ ျဖစ္ခဲ့ျပီး…
ငါ့ရဲ ့အမွတ္တမဲ့ေတြကသာ နင့္ရဲ ့အမွတ္ရမႈေတြ အျဖစ္
တရားမမ်ွတစြာ သက္ေသျဖစ္ခဲ့…
“နင္ဟာ ငါ့အနာဂတ္ ျဖစ္တယ္… “
အတိအက် ထပ္ေျပာရရင္… နင္ဟာ ငါ့မနက္ျဖန္ေတြ ထဲက ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တဲ့…
ငါ့ရဲ ့ မေန ့က အနာဂတ္တခု ျဖစ္တယ္… ။ ။
က႑ - ကဗ်ာ
3 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
တမင္ ကခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္တစ္ကြက္ပါ ခ်စ္သူ
ရင္ကြဲ ခံ ဇာတ္လမ္း အတြက္
ေဟာဒီက ရင္ဘတ္တျခမ္းကလြဲ လို ့
ဘယ္သူမွ ၾကိဳမလြမ္းခဲ့ရပါဘူး….။
သိပ္ေကာင္းတယ္ ေႏြး း))))
ဗညားရွိန္