♥ ♥ ♥ အတၱပံုရိပ္ ♥ ♥ ♥

မလိုေတာ့ပါဘူး…
နဖူးျပင္ထက္က အနမ္းတခ်က္နဲ ့
ခါးသက္သက္ ပ်က္ေယာင္ျပဳမႈေတြ…

မိုးလင္းေပါက္ဆႏၵျပဖူးခဲ့တဲ့ နင့္ေျခသံေတြအတြက္
ငါ့အေဆာင္ေရွ့က စြယ္ေတာ္ပြင့္ကေလးကေတာ့
မခို ့တယို ့ေလွာင္ျပံဳးတယ္

နင္ေပးခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဦး ဆိုတဲ ့ဂုဏ္တရပ္နဲ ့တင္
ငါ့ကိုယ္ငါ သတ္ကြင္းထဲ ေျခစံုပစ္၀င္မိခဲ့ရတာ..
အခုေတာ့ ငါ့အိပ္မက္ေတြ ေတာင္ ခမ္းလို ့ေျခာက္လို ့…

အနယ္ထိုင္တာ မဟုတ္ခဲ့ေတာင္
အေနၾကာသြားခဲ့ျပီပဲ…
နင္နဲ ့ေ၀းကြာမႈဟာ..
ငါ့အတြက္ေတာ့ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာတပါး ျဖစ္ေလရဲ ့…

စိတ္အေတြးေတြ ကို ေဆးျခယ္မိတိုင္း
နင့္အေၾကာင္းေတြကို ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ
သြားပံုထားတတ္ခဲ့တယ္…
မလြမ္းခ်င္ လြမ္းခ်င္နဲ ့ေတာင္ မလြမ္းဘူး
အလြမ္းေတြ က ငါ့ကိုက်ိန္ဆဲတတ္လို ့…

မလိုေတာ့ပါဘူး…
နင့္အတၱေတြနဲ ့နင့္ကို
ေနသားတက် ငါျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ…

မလိုေတာ့ပါဘူး…
အညီွအေဟာက္ဆန္တဲ့ နင့္အျပံဳးေတြ
ဟိုးအရင္လို မျဖဴစင္ၾကေတာ့တဲ့အခါ….

မလိုေတာ့ပါဘူး…
ခ်စ္သူမဆန္ တတ္တဲ ့နင့္ရည္းစားေခါင္းစဥ္တပ္ေတြ
ငါ့မ်က္၀န္းထဲ ကိုးလိုးကန္ ့လန္ ့
ခလုတ္လာတိုက္ျပတတ္ၾကတဲ့ အထာ…

ဒါေတြ အားလံုးပဲ မလိုေတာ့ပါဘူး..
စက္တင္ဘာရဲ ့မိုးတစက္လို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ အေတြးေတြနဲ ့
ငါ့စကားလံုးေတြ ခံစားမႈေတြ
လုပ္ၾကံခံခဲ ့ရတဲ့ ခဏမွာတင္…
အရာအားလံုး…
အေငြ ့ပ်ံသြားခဲ့တာ….

ၾကာျပီ…။ ။