♥ ♥ ♥ အတၱပံုရိပ္ ♥ ♥ ♥

ကိုယ္က အပါးပါးေသာအိေျႏၡနဲ ့ျပည့္စံုမြန္ျမတ္ေနတဲ့
မိန္းမျမတ္တေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ ညီ...
ဒါေပမယ့္ စာနာတတ္တဲ့ စိတ္ထား
နားလည္တတ္တဲ့ နွလံုးသားနဲ ့
မင္းအတြက္ဘယ္ေနရာမဆိုျဖည့္ဆည္းနိူင္ဖို ့အျမဲ ၾကိဳးစားေနခဲ့တဲ့
ကိုယ္ဟာ
မိန္းမဆိုး တေယာက္ေတာ့လည္း မဟုတ္ခဲ့ျပန္ပါဘူး...

မိသားစု အတြက္ အရာရာေပးဆပ္
သူမ်ားအတြက္လူျဖစ္လာရတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ဟာ…
လူတကာအားက်ရတဲ့ ပင္တိုင္စံဘ၀မ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ ညီ..
ဒါေပမယ့္… ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးရင္း
တခ်ိဳ ့တေလေလးစားတန္ဖိုးထားနိုင္ေလာက္ေအာင္
ကိုယ့္ဘ၀ တန္ဖိုး ကို ကိုကိုယ္တိုင္ သုညမ်ားစြာထပ္တိုးနိုင္ခဲ့တယ္…

စကားေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာခဲ့ရတဲ့၊ၾကားခဲ့ရတဲ့ ဒီဘ၀မွာ
တခ်ိဳ ့လူေတြ ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္တဲ့
“ မိမဆံုးမ ၊ဖ မဆံုးမ” ဆိုတဲ့တခြန္းကို
ကိုယ္အနာဆံုးပါ ညီ…
အရြယ္ေရာက္စ အခ်ိန္ကစလို ့
ကိုယ့္အသိေတြ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္ပိုင္သင္ယူခဲ့ရတာ…
ဒီႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက
နာနာက်ည္းက်ည္းစကားလံုးေပါင္းစံုကလဲ
အျမဲတမ္းေတာ့ ခ်ိဳတယ္ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ….

ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ ့ကိုယ္ လမ္းေလ်ွာက္ဖို ့
ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္း ေပါက္ခဲ့တဲ့ မိန္းမတေယာက္ပါ ညီ
သူတပါးခင္းေပးတဲ့ လမ္းဆိုေယာင္လို ့ေတာင္မလွမ္းခ်င္ခဲ့ဘူး
ဒုကၡပဲ ေရာက္ေရာက္၊ဖိနပ္ပဲ ေပါက္ေပါက္…
ဘယ္လူတကာကိုမွ အကူအကာ ရဖို ့မေခၚခဲ့ဖူးသလို
ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ခရီးမေရာက္ လမ္းမေပါက္သေရြ ့…
ေရခ်ိဳးျပန္ရိုး ထံုးစံမရွိခဲ့ေသးဘူး ညီ…

လူေတြ ေျပာေျပာေနၾကတဲ့ စည္းကမ္းနဲ ့ဂုဏ္သိကၡာ ကို
ဘယ္ေပတံနဲ ့တိုင္းသလဲ ညီ…
ကိုယ့္ကို ကိုယ္ေလးစားနိုင္ဖို ့အေရးအၾကီးဆံုးလို ့ထင္ေနမိတဲ့
ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္လံုသလို
ကိုယ့္စည္းနဲ ့ကိုယ့္သိကၡာမို ့
ကမၻာခ်ီေအာင္ ခမ္းနားေနေသးတယ္…

ဘယ္သူ ့ေရွ့မွ တကူးတက ခင္းျပစရာ လိုမေနတဲ့
ကိုယ္က ကိုယ္ပဲေပါ့ ညီ…ရယ္
ဘာရယ္ညာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး…
ေျခလွမ္းေတြ မႈန္မယိုမိေစဖို ့
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေခတၱ ျဖန္ ့ခင္းၾကည့္မိတာပါ…
ဘယ္ခရီး ဘယ္လမ္းကို မွ
လိုက္ခဲ့ဖို ့ နဲ ့ေနခဲ့ဖို ့
ေစာဒက မတက္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ…
ဒီတခါထဲနဲ ့ေတာ့ ရာဇ၀င္ မရိုင္းခ်င္ပါဘူး….
ေနခဲ့ေတာ့လည္း ႏႈတ္ဆက္ရံုေပါ့ ညီ။ ။