စာမေရးျဖစ္တာၾကာလို ့ ဘယ္ကစေရးရမလဲေတြးရင္း
နွလံုးသားထဲက စာသားေတြ ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈၾကားမွာေပ်ာက္သြား...
နင့္ကို ငါမုန္းသြားတယ္....
ခပ္တည္တည္ ထိုင္ဖတ္ေနရတဲ့...
ခံစားမႈမရွိတဲ့ စာသားေတြလို ....
နင့္ကို မုန္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာခ်င္လာ လိုက္တာ မ်ား ...
ရင္ထဲမွာ ကလိကလိနဲ ့...
နင့္ကို ငါမုန္းေနခဲ့တာေတာ့ ၾကာျပီ...
မွတ္မွတ္ရရဆို ၆လံုးဖုန္းေတြ ၅၁ ကေန ၅၀ ေျပာင္းသြားကတည္းက...
အဲ့လို နင့္ကိုငါ မုန္းမွန္း မသိေအာင္မုန္းလာလိုက္တာမ်ား..
ငယ္ငယ္တုန္းက သင္ပုန္းၾကီး ဖတ္စာေတြလို ကို နင့္ကို ငါမုန္းတယ္…
နင္ဟာ အင္မတန္ မုန္းစရာေကာင္းတယ္…
ျမစ္ကမ္းနံေဘးက ေလွာ္တက္မရွိတဲ့ ေလွ လို...
လိုအပ္သလိုအသံုးခံျပီး... အသက္အႏၱရာယ္ကို အာမ မခံတဲ့...
ေလးလမ္းသြား ကားလမ္းမၾကီး လိုလို....
မုန္းစရာ ပကတိ နဲ ့..
'အခ်စ္ 'ဆို တဲ့စကားလံုးကို အရွက္မရွိ ခပ္တံုးတံုးသံုးသြားတာမ်ား...
.....................................
နင့္ကို ငါ မုန္းတယ္!!!!!!
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
