ခါးသက္တဲ့ည…
ငါ့ကို တစစ ၀ါးမ်ိဳေန…
အိပ္မက္တခုစာ..ကြာျခားခဲ့..
အဲ့ဒီ မင္းႏႈတ္ခမ္းပါးတို ့ရဲ ့အေ၀းမွာ…
ဘ၀ဟာ…ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေကာ္ဖီတခြက္လို…
မငိုပါနဲ ့…
ပန္းေျခာက္ေတြ ေၾကြတာေလာက္က..
လြမ္းေလာက္ စရာလား...
ငါ့နွလံုးသားစ်ာပန မွာ…
နင္ကိုယ္တိုင္ တခမ္းတနား..
၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္းသ၀ဏ္လႊာေပးပို ့ခဲ့ျပီးမွ…
မၾကားခ်င္တဲ့စကား…
ဘယ္နွစ္ခြန္းမ်ားနားေထာင္ခဲ့ရသလည္းလို ့…
နင့္ကိုယ္နင္ျပန္ေမးခဲ့ဖူးသလား…
ေတာ္ပါျပီ…
ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ ပံုျပင္ေတြလဲ
ထြက္ခြါသူနဲ ့က်န္ရစ္သူၾကား…
အထပ္ထပ္ျခားလို ့မ၀ ၾကေသးလို ့လား…
ငါမလိုခ်င္ဆံုးအရာ…
မင္းမွာေရာမရွိတာေသခ်ာလား…
ဘာတဲ့..."…ေနာင္တတရား..."
၀တၳဳထဲက ေပ်ာ့ည့ံညံ့စကားေတြ ...
ေလးစားလို ့မရတဲ့စကားတခြန္း အဆံုးမွာ...
ပတ္သက္မႈအားလံုး အေမွာင္ဖံုးသြားခဲ့....
အင္း..ေယာင္တတ္တဲ့ အက်င့္ လဲ ေဖ်ာက္မွ...
စိုလြယ္..ေျခာက္လြယ္..ေခၽြးသိပ္လြယ္...
"ေဆာရီး "ဆိုတဲ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္စကားနဲ ့…
အဲ့..ရင္ဘတ္ထဲက ဓါးခ်က္...
ဘယ္ေလာက္နက္နက္...အရာမထင္ဘူး...
ေနာက္ေက်ာ က၀င္လာမယ့္ ဓါးတလက္အတြက္ေတာ့..
ၾကိဳေနာင္တရေနစရာ လဲ မလိုပါဘူး..
ကံၾကမၼာကို အေၾကြးဆပ္ဖို ့
ငါ့မွာ ရာသီတ၀က္စာ က်န္ေသးတယ္...
ငါ့စိတ္ ငါလန္ ့တာကလြဲ...
ဘ၀မွာ ေသြးပ်က္စရာလဲ မက်န္ဘူး...
ေနာက္ေနာင္…
လိမ္တတ္တဲ့ဥာဏ္ တထြာတမိုက္နဲ ့ေတာ့..
သူတပါး..ယံုၾကည္မႈကိုလဲ…
အဆိပ္မခတ္မိေစနဲ ့ေပါ့…။ ။
2 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ခင္မင္တဲ့
ညီညီေထြး
စိုလြယ္..ေျခာက္လြယ္..ေခၽြးသိပ္လြယ္...
"ေဆာရီး "ဆိုတဲ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္စကားနဲ ့…
အဲ့..ရင္ဘတ္ထဲက ဓါးခ်က္...
ဘယ္ေလာက္နက္နက္...အရာမထင္ဘူး...
ေကာင္းလွခ်ည္လား ငါ့ညီမေရ . . . း)))
ခင္မင္စြာျဖင့္
ဗညားရွိန္